ΧΙΟΣ

Η Χίος είναι ένα από τα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίο, πολύ κοντά στα Μικρασιατικά παράλια και απέναντι από την χερσόνησο της Ερυθραίας. Πρωτεύουσα και λιμάνι του νησιού είναι η πόλη της Χίου.Η ύπαιθρος χωρίζεται σε 10 δήμους, οι περισσότεροι από τους οποίους σχηματίστηκαν μετά την συνένωση πολλών μικρών κοινοτήτων.
Το εμπορικό λιμάνι της Χίου παίζει σημαντικό ρόλο στην οικονομία του νησιού. Βρίσκεται μέσα στην πόλη της Χίου, αλλά υπάρχουν και κάποια άλλα μικρότερα, όπως της Λαγκάδας, του Μαρμάρου και των Μεστών.

Ένα από τα πιο σημαντικά προϊόντα της Χίου είναι η μαστίχα, και είναι διάσημη σε όλο τον κόσμο για το άρωμα και την γεύση της. Καλλιεργείται μόνο στα Μαστιχοχώρια και περίπου 120 τόνοι εξάγονται σε άλλες χώρες.

Αξιοθέατα που μπορείτε να δείτε:

Ησυχαστήριο Αγίας Σκέπης: Ιδρύθηκε από τον ιερομόναχο Κορνήλιο στο Χαλκειός. Τιμάται στο όνομα της Παναγίας της Σκέπης του κόσμου, (28 Οκτωβρίου).

Μονή Αγίου Γεωργίου Ρεστών: Κτήτορας της είναι ο Χιώτης μοναχός Νείλος (1770). Βρίσκεται στην περιοχή Κοφινά. Σ` αυτήν μόνασε ο σοφός ιεροδιδάσκαλος Αθανάσιος Πάριος και θάφτηκε στο ίδιο μέρος που είναι ο τάφος του Αγίου Νικηφόρου ου Χίου. Εδώ βρίσκεται και ο τάφος του Γεωργίου Ζολώτα, ενός από τους σοφότερους άνδρες της Χίου.

Μονή Αγίου Στεφάνου: Ιδρύθηκε το 1880. Κάτω από το σημερινό καμπαναριό προϋπήρχε μικρό εκκλησάκι του Αγίου Στεφάνου. Αργότερα το Μοναστήρι ανέλαβε υπό την προστασία του ο Όσιος Παρθένιος, ο οποίος και φρόντισε για την ανοικοδόμηση του σημερινού ναού.

Μονή Ευαγγελισμού (Οινούσσες): Ιδρύθηκε το 1962 από την εφοπλιστική οικογένεια Πανάγου και Κατίγκως Πατέρα. Το Μοναστήρι κτισμένο με βυζαντινή αρχιτεκτονική έχει αγιογραφηθεί από τον περίφημο αγιογράφο Φώτη Κόντογλου.

Κάμπος: Ο Κάμπος από τις πιο όμορφες περιοχές του νησιού, είναι κατάφυτη έκταση στα νότια της πόλης που καλύπτεται κυρίως από περιβόλια εσπεριδοειδών. Τα υπόγεια ύδατα της περιοχής, τα οποία πηγάζουν από τα γύρω βουνά κάνουν τον Κάμπο έναν απέραντο πορτοκαλεώνα. Το χώρο επέλεξαν τόσο οι Γενοβέζοι, για να κτίσουν τις επαύλεις τους το 14ο αιώνα όσο και οι ντόπιοι αριστοκράτες στα μετέπειτα χρόνια (Ράλληδες, Αργέντηδες, Πετροκόκκινοι, Καλβοκορέσηδες κ.α), δημιουργώντας ένα νέο κοινωνικό-οικονομικό πλέγμα.

Μαρμάρινες Κρήνες: Την αγάπη των Τούρκων για το νερό και τις ευεργεσίες του απηχούν μια σειρά από κρήνες που υπάρχουν στο δρόμο για τον Κάμπο καθώς και η μνημειώδεις κρήνη της πλατείας Βουνακίου κι εκείνη της οδού Μαρτύρων. Η κρήνη της Πλατείας Βουνακίου θυμίζει έντονα το μνημείο Λυσιστράτη σε μικρογραφία ενώ του Μελέκ Πασά αποτελεί δείγμα Τούρκικου μπαρόκ. Η μαρμάρινη αυτή κρήνη είναι τετράγωνη στην κάτοψη, με ξύλινη στέγη και διπλά καμπυλόγραμμα τόξα που στολίζονται με φυτικά μοτίβα. Δωρητής της ήταν ο Βεζύρης Μελέκ Πασάς το 1768, σύμφωνα με τα εγκωμιαστικά επιγράμματα που υπάρχουν στις πλευρές της. Στο επίγραμμα της δυτικής πλευράς ομολογεί τη Χιώτικη καταγωγή του και επιβεβαιώνει ότι προσέφερε το κοινωφελές αυτό ίδρυμα στην ιδιαίτερη Πατρίδα του. Στη βόρεια πλευρά δηλώνει ότι είναι γνώστης και θαυμαστής της ελληνικής ιστορίας και πιστεύει ότι ο Μέγας Αλέξανδρος θα αναστηθεί, όταν θα πιει ένα ποτήρι νερό της βρύσης. Στην ανατολική πλευρά άλλο επίγραμμα φανερώνει τη συμπάθειά του στους Χιώτες, γιατί βρήκε το νερό και το χάρισε στο λαό.

Μονή Ζωοδόχου Πηγής Βρετού: Ιδρύθηκε κοντά στα Αρμόλια στο τέλος του 18ου αιώνα, από τρεις Αγιορίτες μοναχούς, τον Αβέρκιο, το Γερβάσιο και το Σεραπίωνα σε προϋπάρχοντα ναό της Παναγίας.Εξελίχθηκε σε σπουδαίο πνευματικό κέντρο των Νοτιοχώρων.Στις σφαγές του 1822 καταστράφηκε και ανακαινίσθηκε από το 1828.

Τζαμί: Η μακραίωνη κατοχή του νησιού από τους Τούρκους είναι εμφανής από διάφορα μνημεία της πόλης. Ανατολικά της πλατείας Βουνακίου υψώνεται τζαμί που χτίστηκε τον προηγούμενο αιώνα και διατηρεί το μιναρέ του και κρήνη στην αυλή. Μετά τη απελευθέρωση χρησιμοποιήθηκε ως Αρχαιολογικό Μουσείο και σήμερα στεγάζει βυζαντινά και μεταβυζαντινά ευρήματα. Στην πόλη της Χίου σώζονται δύο ακόμη τζαμιά που δεν διατηρούνται σε καλή κατάσταση. Το ένα είναι στο Φραγκομαχαλά και το άλλο Μπαϊρακλή Τζαμί στο Κάστρο, που χτίστηκε στις αρχές του αιώνα στη θέση παλαιότερου.

Μονή Μυρσινιδίου: Ιδρυτής της είναι ο Βρονταδούσης Ιερομόναχος Χριστόφορος Σερεμέλης (1897). Είναι αφιερωμένη στο όνομα της Παναγιάς της Μυρτιδιώτισσας, από τη θαυματουργική εικόνα που βρήκε ο κτήτοράς στη θάλασσα, κοντά στη Μονή. Γιορτάζει στις 24 Σεπτεμβρίου και πλήθος προσκυνητών έρχεται να τιμήσει τη χάρη της. Το Μοναστήρι προσέφερε πολλά στα χρόνια της Κατοχής, τόσο στη Φιλανθρωπία, όσο και στην Εθνική αντίσταση.Εδώ φυλάσσονται τα άμφια του Εθνομάρτυρα Γρηγορίου του Ε`.

Παρθενώνας Παναγίας Βοήθειας: Γυναικείο Μοναστήρι που ιδρύθηκε από τον όσιο Ανθιμο Βαγιάνο το 1930. Ό όσιος, που κατετάγη στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας μας το 1992, έχει θεραπευτικές ικανότητες.Το εικόνισμα της Παναγίας της Βοήθειας θεωρείται θαυματουργό. Το καθολικό της Μονής καθώς και η Κοινοβιακή Τράπεζα έχουν αγιογραφηθεί από τον περίφημο αγιογράφο Γεώργιο Παναγιωτάκη.

Μονή Πέρα Παναγιάς Καρδαμύλων: Η Ι. Μονή Πέρα Παναγίας Καρδαμύλων ιδρύθηκε το 1920 από τον Παν. Αντωνόπουλο, η αδερφή του οποίου χρημάτισε ηγουμένη. Είναι αφιερωμένη στο Γενέσιο της Παναγίας (8 Σεπτεμβρίου) ναό προϋπάρχοντα της Μονής. Αργότερα κτίσθηκε νέος ναός, τιμώμενος στην Κοίμηση της Θεοτόκου.

Παρθενώνας Αγίου Κωνσταντίνου και Αγίας Ελένης: Βρίσκεται στο Φραγκοβούνι, λίγο έξω από την πόλη. Ιδρύθηκε από τον Όσιο Παχώμιο το 1898. Έχει αυστηρό κανονισμό. Απαγορεύεται η είσοδος των ανδρών. Κατά καιρούς στο μοναστήρι έχουν πραγματοποιηθεί πολλά θαύματα.

Μονή Αγίου Γεωργίου (Πυργί): Η Μονή Αγίου Γεωργίου στο Πυργί ιδρύθηκε τον 18ο αιώνα. Είναι αξιόλογος ο Ξενώνας με τις παραδοσιακές διακοσμήσεις των ξυστών που παριστάνουν τον Αδάμ και την Εύα.

Σκήτη Αγίου Μάρκου: Ιδρύθηκε το 1886 στο βουνό Πένθοδος από τον ασκητή Παρθένιο, που καταγόταν από το Δαφνώνα της Χίου, σε προϋπάρχοντα, από το 1700, ερειπωμένο ναό του Ευαγγελιστή Μάρκου, πλησίον του οποίου σε μια σπηλιά ασκήτευε ο Γέροντας. Σπουδαίες υπηρεσίες προσέφερε η Μονή στον ελληνικό στρατό κατά την απελευθέρωση του νησιού από τον τουρκικό ζυγό το 1912.Γύρω στο 1900 στη Μονή αναπτύχθηκε η αγιογραφία. Σήμερα σώζεται πλούσια Βιβλιοθήκη.

Σκήτη Αγίων Πατέρων: Είναι κτισμένη στο σπήλαιο που μόνασαν οι τρεις ιδρυτές μοναχοί της Ν. Μονής. Το 1688 το σπήλαιο δόθηκε στον Ιερομόναχο Ιερεμία, από την Κρήτη, όπου το διαμόρφωσε σε ναό και έκτισε κελιά. Το 1868 μετά το θάνατο του Ιερεμία, ο Ιερομόναχος Παχώμιος, από την Ελάτα της Χίου, ζήτησε τα ιερά κτίσματα τα οποία μετάτρεψε στο μεγαλύτερο μοναστικό κέντρο του νησιού.

Περιοχές στη Χίο με καταχωρημένα Ξενοδοχεία

• Αγία Φωτεινή

• Βολισσός

• Βροντάδος

• Θυμιανά

• Κάμπος

• Κάρφας

• Καρδάμυλα

• Καταρράκτης

• Κοντάρι

• Μεστά

• Μπέλλα Βίστα

• Οινούσσες

• Χίος