ΠΟΛΕΜΟΣ ΝΕΥΡΩΝ

Ορισμένες φορές ακόμα και όταν καταλαβαίνουμε το παιχνίδι του άλλου και το στόχο του μέσα από τον πόλεμο νεύρων, προσπαθούμε να του βρούμε δικαιολογίες. «Οι γυναίκες», εξηγεί η κ. Γαϊτάνη, «λειτουργούμε συχνά σαν μαμάδες. Έχουμε την τόση να προστατέψουμε τον άλλον ακόμα και αν εκείνος μας εξευτελίζει. Στην προκειμένη περίπτωση όμως πρέπει να προστατέψουμε τον εαυτό μας, να τον βοηθήσουμε να σταθεί στα πόδια του και να αντιμετωπίσει την επίθεση του άλλου». Όσο παίζουμε αυτό το παιχνίδι, όσο μπαίνουμε στην παγίδα να του αφήνουμε περιθώρια χρόνου για να καταλάβει το λάθος του τόσο καλλιεργούμε τον εγωισμό και την υπεροψία του. Του δίνουμε το μήνυμα ότι μπορεί να μας συμπεριφέρεται χωρίς σεβασμό, αλλά εμείς επειδή τον αγαπάμε, μπορούμε να τα συγχωρήσουμε όλα. Δυστυχώς, δεν αρκεί μόνο η αγάπη για να κλείσουμε τις πληγές. Δεν αρκεί να δίνουμε συνέχεια στον άλλο για να καταλάβει πόσο πολύτιμοι είμαστε. Οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν τον πόλεμο νεύρων για να επιβιώσουν δεν έχουν αφήσει περιθώρια στον εαυτό τους για άλλου τύπου συμπεριφορά. Το καλύτερο λοιπόν που μπορούμε να κάνουμε είναι να τους εξηγήσουμε ειλικρινά ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να συνεχίσουμε να παίζουμε το ρόλο του θύματος.